محدودیت های تحقیق

گاهی کاری رو که انجام میدی از طرف بعضی ها مورد نقد قرار میگیره اما خودت مطمینی که کارت درسته درسته. مثل زمانی که می دونی روش تحقیق، نمونه گیری و ... پایان نامه ات درسته اما باز هم با عدم تایید استاد راهنما، مشاور و یا داور و ... مواجه میشی. ولی تو مطمینی به کارِت. و این اطمینان رو به پشتوانه نشستن در کلاس درس برخی اساتیدی داری که دیگه تکرار نمیشن. دیگه تکرار نمیشن. دیگه شاید روزگار، مثل اون ها رو جلوی راهت نذاره و هزاران بار افسوس میخوری که چرا بیشتر نتونستی بهره ببری از این نازنین اساتید. اونایی که حرفشون رو توی هیچ کتابی نمی تونی پیدا کنی که بخوای با مداد رنگی زیرشو خط بکشی.

اینا رو گفتم که بگم خیلی از دوستان و دانشجویان عزیز، در نوشتن محدودیت های تحقیق دچار اشتباه میشن. چندین سال قبل در کارگاه پروپزال نویسی استاد گرانقدر دکتر حسن پاشا شریفی و بعد از اون در کارگاه های آموزشی یکی دیگه از استادای عزیزم آموختم. و اما اکنون باز هم به جزوه ای برخورد کردم (دکتر حسینی- دانشگاه تهران) که نکته های طلایی صحبت های نازنین اساتیدم تداعی شد:

... اگر "بی سوادی پاسخگویان" جزء محدودیت ها آورده شود اشتباه هست.

(خب چرا انتخاب شدند؟؟؟ چرا این موضوع انتخاب شد؟)

اگر نوشته شود "هزینه های زیاد تحقیق" باز هم اشتباه هست.

(مگر از همان ابتدا مبین نبود؟؟)

 لذا در محدودیت های تحقیق باید صرفاً مشکلاتی آورده شوند که در جریان تحقیق حادث شده اند.